Έχω να ευχαριστηθώ άλμπουμ των Obituary πολλά χρόνια. Όχι γιατί δεν ήταν ποιοτικά ή περιμέναμε κάτι διαφορετικό αλλά κάτι έλειπε. Αυτό το κάτι το ένιωσα ακούγοντας τα δύο πρώτα κομμάτια του Dying of Everything. Οδοστρωτήρας που περνάει από πάνω και ξαναπερνά ισοπεδώνοντας κάθε αμφιβολία για το ότι οι Obituary δεν δημιούργησαν ένα άλμπουμ απλά για να γεμίσουν την δισκογραφία τους, αλλά για να μας χαρίσουν 45 λεπτά αγνού, ανόθευτου και ισοπεδοτικού death metal.
      Το Dying of Everything δεν υστερεί πουθενά. Η παρέα των πέντε Αμερικανών αποδίδουν με άνεση τις εκπληκτικές συνθέσεις του άλμπουμ. Η αγωνία μου αν θα καταφέρει να μου κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος αποδείχθηκε ανούσια γιατί πραγματικά το άλμπουμ ακούγεται ξανά και ξανά.
      Οι Obituary είχαν δηλώσει από το 2017 ότι είχαν ξαναμπεί γερά στο κόλπο αλλά εδώ εδραιώνεται η επιστροφή σε μονοπάτια που μόνο ίδιοι γνωρίζουν τόσο καλά. Από εμάς το μόνο που μένει είναι να τους ακολουθήσουμε.
S.T.
8,5/10